คำโปรย
นางคือสตรีพูดน้อยที่กลัวว่าดอกเหมยจะร่วงออกจากปาก
คืนเข้าหอ นางหวีดร้องกระโจนหนีออกจากห้องพร้อมน้ำตาทั้งๆที่เขายังมิทันแตะต้องกายนาง
วันที่สอง นางกุมมือพลางกล่าวอำลาบิดาของเขาด้วยใบหน้าห่วงหาระคนห่วงใย หาได้ใส่ใจเขาแม้เพียงครู่
วันที่สาม นางแต่งกายด้วยผ้าเนื้อหยาบ ช่วยงานสาวใช้สารพัดเพื่อแลกน้ำข้าวประทังชีวิต
วันที่สี่ นางฝ่าฝืนคำสั่ง ลักลอบเข้าไปในโรงเลี้ยงม้าที่เขาหวงแหนจนได้รับโทษทัณฑ์
วันที่ห้า นางควบม้าหนีออกจากหุบเขาไปไกลหลายสิบลี้
หากเขามิอาจรั้งนางให้อยู่เคียงข้าง
ก็เห็นทีจะเสียชื่อเจ้าผู้ครองหุบเขาหมอกผู้เป็นสามีของนาง...
#พระเอกสายอ่อยเด้อค่ะ
#เปลือยอกแค่งานอดิเรก
#อ่อยนางเอกคืองานประจำ
#มามะ มาจอยกันๆ
---------------ปุกาศ---------------
ทั้งนี้ นิยายเรื่องนี้เป็นโปรเจคต์ที่เขียนร่วมกับ พี่จิ้นอิ๋ง ค่ะ! (นับเป็นเกียรติของน้องมาก)
เรื่องของพี่จิ้นอิ๋ง มีชื่อว่า "ผีเสื้อกำราบพยัคฆ์" นั่นเอง
คำโปรย : การแต่งงานกับสตรีโง่งมผู้นั้นคือฝันร้ายของเขา แต่เพราะเหตุใด ยิ่งนานวัน เขากลับยิ่งรู้สึกว่า ฝันร้ายนั้นช่างหอมหวานนัก
คืนเข้าหอ เขาหนีไปนอนกับลูกที่เกิดจากภรรยาเก่า ส่วนนางหนีไปนอนกับหมา วันต่อมาเขาก็หาเรื่องไปฝึกทหารที่ชายแดน ทิ้งให้นางอยู่กับอนุปลอมที่เขาแกล้งแต่งเข้ามา ใครจะคิดว่ากลับมาอีกที เขาจะกลายเป็นหมาหัวเน่าของจวน พ่อแม่รักเอ็นดูสะใภ้มากกว่า ลูกชายหันไปติดแม่เลี้ยง สองอนุปลอมก็ไปเป็นพวกฮูหยินใหญ่ แม้แต่หมาก็ยังเมิน ทางเดียวที่เขาจะสามารถยึดอำนาจทั้งหมดคืนมาไว้ในมือได้ก็คือ เขาต้องกำราบภรรยาตัวร้ายผู้นั้นให้ได้!
..ถ้าเขาไม่ถูกนางกำราบเสียก่อนนะ..
(นิยายพี่จิ้นอ่านสนุกทุกเรื่อง)
ฝากติดตามนิยายของพวกเราสองศรีพี่น้องด้วยน้าค้า
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น